Terug naar het begin   E-mailen   Zoeken   Gastenboek
Columns Hans van den Berg 2009
2009-11-26 00:34:30
Categorie: columns-hvdb-09
Ingezonden door: Edida


Er is Hoop!

Terwijl het stormde liep ik vorige week in het bos en werd bepaald bij het geweld, waarmee de bomen door de wind ‘behandeld’ werden. Dat ‘ hoge bomen veel wind vangen’ was duidelijk te zien! De hoge toppen werden heen en weer gezwiept, en de laatste blaadjes dwarrelden over en om mij heen. Veel van de niet groenblijvende bomen stonden er dan ook al kaal en glimmend bij, naakt en koud buigend onder zoveel geweld.

En het was nog wel zo mooi begonnen, in het voorjaar; in de winter al hadden zich knoppen gevormd die tot barstens toe zwollen, door groeikracht en toenemende temperaturen. En uiteindelijk resulteerde het in een prachtig gewaad van fris groen, jong en teer, de ene boom nog fraaier dan de ander. Bij het verstrijken van de maanden werd de kleur van het bladerdak donkerder, harder, trotser, totdat bij het aanbreken van de herfst de tint van het blad weer zachter, lichter, kleuriger werd. Totdat de stormen losbraken en de ‘ontkleding’ een aanvang nam. En nu staan ze daar, koud en kil, de een na de ander. Maar toch, bij nadere beschouwing ontdek ik een teken van hoop, heel miniem: heel kleine knopjes aan de takken! De takken van de kastanjeboom zijn er helemaal vroeg bij; zij laten alweer flinke knoppen zien, die spontaan glimmen van nieuw leven dat ze in zich draagt!

 
Ik werd er door geboeid en dacht er verder over na, terwijl ik op een bankje de storm aan me voorbij liet trekken. Een dik bladerkleed lag voor me en onder m’n voeten: geel en goud, bruin en donker, de ‘kleding’ van de bomen! De laan waarin ik keek leek iets op die uit het prachtige gedicht van Jacqueline van der Waals: Najaarslaan.

Ik kwam daar op het punt dat ik de bomen vergeleek met mensen; wat kunnen wij er ook niet prachtig op staan, in volle ‘bladerpracht’, tijdens de glorietijd van ons leven. Het begint pril en omzichtig, maar dan groeien we soms uit tot grote hoogte. We oogsten veel vrucht en andere triomfen, maar dan plotsklaps of langzamerhand komt de klad er in en vallen onze ‘bladeren’, tot we in ons hemd staan, of nog erger. Een blunder of een verkeerde inschatting kan zomaar het ‘najaar’ voor ons inluiden. Het meest recente voorbeeld is wellicht
 Dirk Scheringa, de leider van het DSB concern; de beelden van zijn laatste triomf, het kampioenschap van zijn voetbalclub AZ, zijn nog maar ruim een jaar oud, maar onderwijl werd er al aan de poten van zijn imperium gezaagd, waarschuwingen te over, maar toen hij de realiteit dáárvan inzag, was het te laat! Hij is van het toneel verdwenen, en staat ergens als een door de storm geteisterde boom, kaal en uitgeteld. Je kent vast wel voorbeelden uit je eigen leven, of uit het wereldje om je heen waar in het klein of groot iets dergelijks plaatsvond. Dat een storm van formaat je positie of leven in korte tijd totaal ontbladerde! Die ‘storm’ zal van iedereen weer een andere naam krijgen: ziekte, dood, scheiding, ontslag, faillissement, een miskleun of door anderen benadeeld. Stormen, variërend van ‘een tot twaalf Beaufort’, die ons plotseling of langzamerhand in ons hemd zetten, koud en genadeloos.
En God, de Schepper van de bomen, maar ook van de mens, waar is Hij in dit alles? Is Hij er wel? Waarom laat Hij dat allemaal toe, die ontluistering van de mens, “de kroon van de Schepping”? Of is Hij alleen maar toeschouwer?
In de Bijbel tref je het Bijbelboek Job aan dat vertelt over het leven van deze man, zijn gezin en zijn bedrijf. Hij was tot grote hoogte gegroeid en toch was er, volgens God zélf: “niemand op aarde zoals hij, zó vroom en oprecht, godvrezend en wijkende van het kwaad.”[ Job 1:8] Hij was niet trots geworden, zag niet op anderen neer, en hij ging het kwaad uit de weg! En toch stond God het toe dat hij álles kwijt raakte, zelfs zijn tien kinderen en zijn gezondheid.
In twee dagen tijd werd hij van zijn ‘tooi’ ontdaan, totaal ontbladerd! Hij werd beklaagd door zijn vrienden, die er ook wel van overtuigd waren dat hij deze straf van God wel verdiend zou hebben. Job echter verdedigde zich, beklaagde zich bij God en begreep er ook totaal niets van.
Maar in al zijn onbeschrijfelijke nood vindt hij toch troost bij God en profeteert hij zelfs: “ Ik weet dat mijn [Ver]losser leeft, en Hij ten laatste op het stof zal optreden.” [Job 19:25] Door heel deze geschiedenis heen komt hij uiteindelijk gelouterd tevoorschijn, en zegent God hem weer boven mate. Wat ik hiermee wil betogen? Dat God de nederige genade geeft, maar niet altijd materiële voorspoed; christen zijn is geen welvaartsgeloof! Hij beproeft ons vaak op onbegrijpelijke manieren, Hij staat dingen toe, het stormt soms heftig in ons leven, maar in dit alles heeft Hij altijd en overal de controle over! God blaast soms in ons leven omdat Hij wil dat we álles laten vallen en lóslaten, en tot overgave aan Hem komen! Dan zal Hij ons kleden met een lofgewaad en ons zalven met vreugdeolie. [Jes. 61:3] Er is Hoop, want mijn Verlosser leeft, en is “opgetreden op het stof!” Er is Hoop! Is Jezus ook joUw Verlosser?
Zijn optreden had heel wat ‘voeten in de aarde’; Hij was God maar kwam als Mens naar deze aarde, en het werd één lijdensweg, van Baby tot 33 Jarige! Vergis je niet, denk er niet gering over! Jezus kwam uit Zijn hoge heerlijkheid naar dit rijk der duisternis, onverplicht! De geweldige grote liefde van de Vader en de Zoon voor u en jou en mij, brachten dit Goddelijke optreden op het aardse stof tot stand! Een optreden dat zijn weerga niet kent: God aan het kruis, om de straf voor Zijn schepsels te dragen! Jezus, Hij zag er niet uit, Hij was een en al bloed, “en als iemand voor wie men het gelaat verbergt”. [Jes. 53:3] Gods Zoon, Hij had al Zijn koninklijke waardigheid afgelegd, en hing daar, niet vastgehouden door spijkers, maar omdat Hij daar wilde hangen, voor joU en voor mij en voor ieder van ons! En tóch is er Hoop omdat Hij de dood overwon! Hij legde het doodskleed af en zijn Vader kleedde Hem met eer en heerlijkheid! Wie is een God als Hij? De dood is niet het laatste voor ieder die gelooft in deze Verlosser! Zelfs de knoppen in de bomen getuigen van het nieuwe Leven, dat Jezus heeft verworven! Zou je dat ook niet is gaan doen, of is Hij nóg steeds Iemand, voor wie jij je gezicht verbergt?

H. van den Berg, tel. 06-15062838 / e-mail: berg.services@telfort.nl